Կար ու չկար՝ հաւաքուած մարդոց խումբ մը կար եւ մէկը որ իրենց բան մը կը պատմէր։ Այդ հաւաքուած մարդիկը չենք գիտեր տակաւին թէ ի՛նչ կը ներկայացնեն. ժողո՞վ մը, ցեղախո՞ւմբ մը, ժողովո՞ւրդ մը։ Բայց զիրենք «եղբայրներ» կը նկատենք, որովհետեւ հաւաքուած են եւ որովհետեւ բոլորը նոյն պատումը կը լսեն։
