Հետա­քր­քրա­կան կը գտնեմ որ Լազեան Քաֆքայի ժամա­նա­կաշրջանին, ընկերային պայման­ներուն եւ վայրին յատուկ գերմա­ներէն բառեր կամ ընդհանուր առմամբ գաղա­փար­ներ յաջո­ղած է թարգմանել, ապացուցանելով որ արեւմտահայերէնը որեւէ վի­ճակի եւ որեւէ նիւթի մասին արտայայտելու համար կրնայ յարմար գործիք ըլլալ, հակառակ որ այսօրուայ աշխարհին մէջ եւ նոյնիսկ կով­կասեան Հայաստանի մէջ շատերը ճիշդ հակառակը կը քարոզեն: Զոր օրինակ՝ Զամզայի գործատեղը մէկը կը ղրկէ անոր տունը, որով­հետեւ անսովոր ուշացած է եւ գործի չէ եկած: